Bukkene Bruse

Me kjenner eventyret om Bukkene Bruse og trollet under brua. Kanskje føler me tvil og bekymringer (troll) når me står ved eit veiskille eller ein overgang (bru) til noe nytt. I min alder er det ikkje snakk om å gå i ein ny retning eller forsøke meg på ein ny jobb, men det kan bli slik at årene og helsa tilseier at noen av mine oppgaver eller hobbyer må kuttast ut.

   På ein av dei mange turene våre kring Søylandsvatnet i Flekkefjord, måtte eg sjå litt nærmare på brua me laut gå over. På eine bredden stod dei tre bukkene Bruse oppstilt, den største bukken var litt skjult i skuggen frå trea omkring. Men kvar var det fryktelige trollet? Jo, på samme sida av bekken som bukkene, såg me det, malt på muren. Lite og ynkelig var det, ingen ting å vera redd for. På fotoet er det nesten skjult av rekkverket på brua. I eventyret måtte småbukkene få hjelp av den store, som er nesten skjult.

   Me treng ofte hjelp for å komme gjennom livet. Einar Skjæråsen seier det slik: «Du er sjøl en liten vek en, du treng sjøl en storebror.» Halldis Moren Vesaas seier i Tung tids tale: «Alt du kan løfte av børa til bror din, må du ta på deg. Det er mange i kring deg som frys. Vær du eit bål. Strål varme frå deg.»

   Det kan ofte hende at også ein storebror kjem til kort. Da folder me hendene våre i bønn til Herren sjøl, som har gitt dette løfte gjennom sin profet Jesaja (46:4): «Jeg er Han, helt til dere blir gamle, jeg vil bære dere helt til håret blir grått. Jeg har alt gjort det. Jeg løfter, jeg bærer og berger.»